سالها پیش در باب آداب و رسوم محلی مردم عزیز طایفه مالکی در مناسبت های مختلف مطالبی را به عرض رسانده بودم . انتقادات و همچنین پیشنهادهایی اصلاحی را از دیدگاه خودم گفتم.
اینک نیز با توجه به حوادث یکی دو سال اخیر در طایفه مالکی لازم دانستم بار دیگر در این خصوص چند نکته ای را یادآور شوم.به گمان بنده بنکوی نظری و روستای دهپاگاه در چند مورد نسبت به مردم دیگر روستای طایفه مالکی و حتی بلوک فامور پیشی گرفته اند
برای روشن بودن مطلب ،موردی را مثال می زنم.
داستان مرگ !!!
کم و بیش عمده ی ما مردم از این واژه می ترسیم ، اما ورد زبانمان شده : شتری است که دیر یا زود در خانه همه می خوابد!
مرگ که خبر نمی کند. به ناگاه بر سر خانواده ای آوار می شود : خانواده ای را بی سر پرست ، فرزندانی را بی مادر ، مادری را بی فرزند و …
و در این میان غم و غصه ی داغ عزیز یک طرف و مصیبت مخارج کمر شکن کفن و دفن و تشریفات عزا یک طرف !
وقتی اتفاق و حادثه می آید ، کدام پیش بینی چاره ساز است ؟
خانواده های روستایی که عمدتا ناداری و ضعف مالی گریبانگیرشان بوده و از عهده ی حداقل هزینه های روزمره خود هم برنمی آیند تکلیفشان چیست؟ چه پشتوانه ای دارند؟ با کدام پس انداز و اندوخته ای می توانند از پس این مخارج کمر شکن نابهنگام برآیند؟
اما اخیرا مطلع شدم مردم شریف روستای دهپاگاه در این گونه موارد، فعالانه همت بیشتری از خودنشان داده و تلاش می کنند با خودیاری و مساعدت هم محلی هایی که از تمکّن مالی بهتری برخوردار هستند، باری را از دوش خانواده مصیبت زده ی اقوام بردارند . شکی نیست این کمک ها وقتی بصورت یکجا و نقدی سمت و سو داده و مدیریت می شود صد البته که بسیار اثر گذار خواهد بود.
حسب اطلاع این عمل خیر در چندین مورد در میان این بنکوی طایفه اجرا و بازتاب خوبی در مالکی و بخصوص بازماندگان متوفی داشته است.
مطرح کردن این موضوع به این معنا نیست که سایر همه طایفه ای های عزیز اقدام مشابه انجام نمی دهند ، بلکه از این حیث عرض می کنم که گاهی کمک ها هر چند قابل توجه باشد اما به لحاظ پراکندگی مشکلی را حل نمی کند و گره گشا نیست.
فرض بفرمایید اگر صد نفر اهالی هر کدام به سليقه ی خود اقدامی انجام دهند: مثلا یک نفر یک گونی قند آن یکی یک حلب روغن آن دیگری یک شقه گوشت و دیگری یک گونی پیاز و …برای صاحب عزا بیاورد هر چند بسیار پسندیده است اما ممکن است اقدام موثری تلقی نشود و نسبت به روش اخیر بستگان بنکوی نظری که بفرض مثال صد میلیون پول نقد در اختیار یک خانواده آسیب دیده قرار می دهند غیر قابل مقایسه است.
این را هم اضافه کنم با کمال تعجب در میانه ی مطرح شدن این مقوله با دوستی مواجه شدم که از روی خیرخواهی شدیدا منتقد این اقدام بود. با این توجیه که اقدامات این چنینی ، شاءن ومنزلت صاحب عزا را زیر سوال می برد !
برداشتم این است که عمده ی ایراد آن عزیز به روش اجرا بر می گردد نه اصل موضوع !
چرا که خیر بودن و پسندیده بودن اصل موضوع غیر قابل انکار است و هر عقل سلیمی آن را تایید می کند، پس صواب آن است که انصاف داشته باشیم و اصل کار خیر را تخطئه نکنیم ، بلکه تلاش کنیم در صورت وجود اشکال ،روش انجام آن را اصلاح کنیم
بنده در سهم خودم عرض می کنم : اقدامات این چنینی مردم عزیز دهپاگاه و بنکوی نظری بسیار شایسته و قابل دفاع و مایه مباهات طايفه مالکی است ، آن را پاس بداریم و در ترویج آن در بلوک فامور و حتی کل منطقه بکوشیم.
